Dorastanie dziecka w domu dwujęzycznym może przynieść nieoczekiwane korzyści poznawcze w późniejszym życiu – zwłaszcza jeśli od urodzenia ma kontakt z dwoma lub więcej językami.
Brytyjscy eksperci odkryli, że osoby dorosłe, które wcześniej miały kontakt z dwoma językami w swoim życiu, osiągały najlepsze wyniki w testach poznawczych.
„Wczesne osoby dwujęzyczne” – ci, którzy uczą się drugiego języka jako niemowlę lub małe dziecko – mają przewagę poznawczą nad tymi, którzy później uczą się drugiego języka, co sugeruje, że im wcześniej „jesteśmy narażeni” na dwa języki, tym lepiej dla naszego mózgu.
W eksperymentach stwierdzono, że wczesne osoby dwujęzyczne szybciej przenoszą uwagę i wykrywają zmiany wizualne w porównaniu z dorosłymi, którzy nauczyli się drugiego języka w późniejszym życiu (późno dwujęzyczni). Zarówno osoby dwujęzyczne wcześnie, jak i późno radziły sobie lepiej niż osoby, które wczesne życie spędziły w domach jednojęzycznych.
Odkrycia sugerują, że rodzice z różnymi językami ojczystymi mogą dać swoim dzieciom ogromną przewagę, mówiąc do nich w ich własnym języku od bardzo wczesnego wieku.
„To badanie jest ekscytującym rozszerzeniem naszych wcześniejszych badań, które sugerowały, że niemowlęta wychowywane w domach dwujęzycznych przystosowują się do bardziej złożonego środowiska językowego, szybciej i częściej zmieniając uwagę” – powiedział autor badania, dr Dean D’Souza z Anglia Ruskin University.
„Ta adaptacja może pomóc im w korzystaniu z wielu źródeł informacji wizualnych, takich jak ruchy ust, mimika i subtelne gesty, ostatecznie pomagając im w nauce wielu języków. Wyniki naszych nowych badań z dwujęzycznymi dorosłymi sugerują, że niektóre z tych adaptacji, w tym szybsze przenoszenie uwagi, utrzymują się w wieku dorosłym.”
Badaniami objęto 127 osób dorosłych, z których 92 było dwujęzycznych, a 35 jednojęzycznych, którzy wzięli udział w dwóch oddzielnych eksperymentach.
Dla dalszego porównania, dwujęzyczne osoby dorosłe były dwujęzycznymi wczesnymi lub późnymi osobami.
Ogólnie rzecz biorąc, przy klasyfikowaniu wczesnych i późnych dwujęzyczności punkt odcięcia jest różny.
„Neurobiolodzy poznawczy i psycholodzy tacy jak ja widzą efekty już w pierwszych 12 miesiącach życia” – powiedział dr D’Souza MailOnline. „Badacze z innych dyscyplin dostrzegają różnice później, począwszy od okresu dojrzewania”.
W pierwszym eksperymencie mierzono zdolność oderwania uwagi od jednego bodźca wzrokowego i przesunięcia jej w kierunku innego bodźca wzrokowego. Polegał on na oglądaniu obrazów na ekranie, gdzie jeden obraz zmieniał się stopniowo, a drugi pozostawał taki sam.
Zdaniem autorów badania wczesne osoby dwujęzyczne zauważyły te zmiany znacznie szybciej niż późne osoby dwujęzyczne.
Drugi eksperyment polegał na tym, że uczestnicy musieli zbadać dwa bodźce wizualne, po czym, po jednosekundowej przerwie, musieli zbadać kolejne dwa bodźce wizualne, podczas gdy reprezentacje początkowych bodźców zanikały.
Zespół odkrył, że wczesne osoby dwujęzyczne lepiej kontrolowały swoją uwagę – w szczególności szybciej odwracały uwagę od jednego obrazu, aby przenieść uwagę na inny.
Niestety, ani niemowlęta dwujęzyczne, ani niemowlęta jednojęzyczne nie wydawały się wykrywać zmian w tym „trudnym” drugim eksperymencie.
Ogólnie zespół sugeruje, że dzieci wychowane w bardziej złożonych środowiskach językowych „minimalizują niepewność” poprzez aktywne poszukiwanie wielu źródeł informacji, takich jak ruch ust, wyraz twarzy lub subtelny gest.
Badanie z zeszłego roku, które zostało opublikowane w czasopiśmie Royal Society Open Science, obejmowało technologię śledzenia wzroku w celu zarejestrowania spojrzenia 102 dzieci w wieku od siedmiu do dziewięciu miesięcy.
Spośród nich dokładnie połowa (51) wychowywała się w domach dwujęzycznych, a połowa w domach jednojęzycznych.
Niemowlęta z domów dwujęzycznych były o 33% szybsze w kierowaniu uwagi na nowy obraz, gdy pojawił się on na ekranie.
Kiedy pokazano dwa zdjęcia obok siebie, stwierdzono, że dzieci te częściej przenoszą uwagę z jednego zdjęcia na drugie niż dzieci jednojęzyczne.
Wyniki tego badania z 2020 r. sugerują, że dwujęzyczne dzieci „bardziej eksplorowały swoje środowisko”.
Dr D’Souza powiedział wówczas: „Szybsze i częstsze skanowanie otoczenia może pomóc niemowlętom na wiele sposobów. Na przykład przekierowanie uwagi z zabawki na usta mówiącego może pomóc niemowlętom dopasować niejednoznaczne dźwięki mowy do ruchów ust”.
Źródło: dailymail.co.uk
