Wydaje się, że różnice w pojedynczym genie są związane zarówno z rozmiarem istoty szarej w części mózgu, która zajmuje się reprezentacją ilościową, jak i z twoimi zdolnościami matematycznymi.
Naukowcy z Niemiec zbadali genomy i mózgi 178 małych dzieci – szukając powiązań z późniejszymi wynikami testów z matematyki po kilku latach w szkole.
Zespół odkrył, że warianty ROBO1 – genu, który reguluje wzrost najbardziej zewnętrznej warstwy tkanki nerwowej mózgu – wpływają na wielkość prawej kory ciemieniowej.
Ponieważ uważa się, że ten rejon mózgu odgrywa rolę w liczeniu i przetwarzaniu liczb, jego wzrost może wyjaśniać wcześniejsze sugestie, że ROBO1 przyczynia się do zdolności matematycznych.
Badanie zostało przeprowadzone przez neuropsychologa Michaela Skeide’a z Max Planck Institute for Human Cognitive and Brain Sciences w Lipsku i jego współpracowników.
„Odkryliśmy, że ROBO1, gen, o którym wiadomo, że reguluje prenatalny wzrost warstw kory mózgowej, jest powiązany z objętością prawej kory ciemieniowej, która jest kluczowym rejonem dla reprezentacji ilościowej” – napisał zespół w artykule. „Indywidualne różnice w objętości w tym rejonie przewidywały do jednej piątej behawioralnej zmienności zdolności matematycznych”.
W swojej pracy naukowcy przeanalizowali genomy 178 dzieci w wieku od 3 do 6 lat – a konkretnie przed otrzymaniem jakiegokolwiek szkolenia matematycznego.
W przypadku każdego dziecka porównali te dane z pomiarami objętości istoty szarej w całym mózgu wykrytymi za pomocą rezonansu magnetycznego.
Następnie wykorzystali test matematyczny przeprowadzany, gdy każdy uczestnik osiągnął drugą klasę w szkole – w wieku około 7–9 lat – aby ocenić, które geny i regiony mózgu mogą mieć związek z poprawą zdolności liczenia.
Dr Skeide i współpracownicy skupili się na 10 genach – w tym ROBO1 – które, jak sugerują poprzednie badania, mogą odgrywać rolę w potencjale matematycznym.
Zespół odkrył, że różnice w ROBO1 są istotnie związane ze wzrostem wielkości prawej kory ciemieniowej.
Ponadto stwierdzono, że dzieci z większą ilością istoty szarej w prawej korze ciemieniowej w wieku 3–6 lat osiągały lepsze wyniki w teście matematycznym w wieku 7–9 lat.
To – jak napisał zespół – sugeruje, że „indywidualne różnice we wzroście prawej kory ciemieniowej” mogą stanowić brakujące ogniwo w naszym zrozumieniu „zgłoszonych powiązań między zmiennością DNA a behawioralnymi wynikami matematycznymi”.
„Ta interpretacja jest zgodna z licznymi badaniami wykazującymi, że kora ciemieniowa w szczególny sposób przyczynia się do poznania matematycznego od dzieciństwa i zachowuje tę decydującą rolę w wieku dorosłym” – dodali.
Pełne wyniki badania zostały opublikowane w czasopiśmie PLOS Biology .
Źródło: dailymail.co.uk
